เพลงแนะนำ : Skinny Love /People help the people / 1901 / I’ll never forget you / comforting sounds / White winter hymnal 

 

        จากคำโปรยตามข้อมูลที่เค้าแนบมาให้ผู้เขียนนะครับ  “สาวน้อยอายุ16ปี”  เห็น มาตั้งแต่ไกลว่า อายุอานามเพียงเท่านี้เอง  ก็พอจะคาดเดาสไตลพ์เพลงได้ไม่ยาก  ถ้าไม่ใสกิ๊งน่ารักแบบอิเล็กทรอนิกซาวด์ไปเลย ก็คงจะเป็นอะคูสติกน่ารักๆแบบฝรั่งจ๋าตามที่นิยมกันทุกยุคทุกสมัย    แต่ผิดถนัด  นี่เป็นอีกครั้งที่ผมจะเขียนรีวิวแล้วช็อคมากเพราะงานเพลงของเธอนั้น ตรงกันข้ามกับที่คิดไว้มาก เพียงแค่ได้ยินเสียงเธอตั้งแต่เพลงแรกว่า  เฮ้ย   นี่มันเพลงของเด็กอายุ16ปีเหรอเนี่ย  เพราะสิ่งที่ผมได้ยินนั้น  คือเพลงที่อยู่ในระดับความเข้าใจของผู้ใหญ่  คนที่มีประสบการณ์และผ่านโลกมาแล้วในระดับหนึ่ง และถ่ายทอดความคิดความรู้สึกผ่านเสียงเพลงได้ .. แต่นี่มันอะไรกัน  น้องเค้าอายุ16เองแม่เจ้า!!!  ฝีมือและทุกสิ่งของเธอ ล้ำหน้าเกินกว่าฝาชีของคำว่า “เด็กอายุ16”จะมาครอบเอาไว้ได้จริงๆ

         สาเหตุ ที่ผมช็อคกับอายุของเธอเพราะว่า สิ่งที่เธอเป็น ผ่านทางเสียงเพลงนั้น มันไม่เด็กเลยอย่างที่บอก เริ่มตั้งแต่เนื้อเสียง  เทคนิคการถ่ายทอดอารมณ์  และแนวดนตรี  ที่ขอบอกว่า  เด็กอายุเท่าเธอหายากมากที่จะมาสไตล์หม่นแบบนี้นะครับ แหม่..  เมื่อหลายเดือนก่อนนี้ผมเคยเขียนรีวิวถึง น้องลานนา หรือ ลานาเดลเรย์ ไป ถ้าเธอคนนั้นอยู่อีกฝั่งหนึ่งของมหาสมุทรแอตแลนติค เธอผู้นี้ก็คือตัวแม่จูเนียร์ น้องสาวลานนาแห่งเกาะอังกฤษ  ประหนึ่ง”บาซ่าแห่งเกาะอังกฤษ”  อย่างทีมเทพลิเวอร์พูล ยังไงยังงั้นเลยทีเดียว  เพราะฟังจากแนวดนตรีแล้ว กลิ่นอายใกล้เคียงกันเลยในเรื่องของความหม่น เพราะตลอดสิบกว่าเพลงที่ผมนั่งฟังนั่งรีวิวงานของเธอนั้น  หม่นๆ แต่เพราะ เกินกว่าอายุจริงของเธอมาก  

         หากเช็คประวัติเจ้าหนูนี่แล้ว  ยิ่งแล้วใหญ่ และจะไม่แปลกใจมั้ง เพราะเธอเองนั้นก็ประกวดและชนะเลิศพวกรายการต่างมามาตั้งแต่อายุ12แล้ว ที่สำคัญๆและดังๆก็คือ Open Mic UK ปี2008 ทั้งในรุ่นไม่เกิน12ขวบ และรวมรุ่น เธอกวาดรางวัลชนะเลิศมาเรียบวุธและเดินสายทั่วประเทศไปแล้วเรียบร้อย  ซึ่งแนวดนตรีของเธอนั้น ไม่แปลกใจเลยถ้าเมนหลักของเธอจะเป็นเสียงเปียโนและเสียงร้องเป็นหลักเพราะ เธอคนนี้มีแม่เป็นเปียนิสต์และเธอเองก็เล่นเป็นตั้งแต่ 7ขวบ  แต่งเพลงเองตั้งแต่ 8ขวบ (อายน้องเค้าตรงประโยคนี้แหละ T^T)  และแน่นอน จากจุดนี้ทำให้ผมมั่นใจว่า ไอ้ที่ผมนั่งฟัง (ก่อนจะหาข้อมูล)   สำเนียงเมโลดี้ ดนตรี และเอกลักษณ์แบบนี้   มันเป็นเพลงแต่งเองทำเองชัดๆ และก็จริงอย่างที่คิดด้วย  เรียกว่า เธอคนนี้ Born to be artist อย่างแท้จริง ชนิดที่ผู้ใหญ่หลายคนที่เป็นของปลอมทำเหมือนเช่นผมเอง ถึงกับอายกันบ้างแหละ  เพราะเธอเป็นศิลปินมากๆทีเดียว  ฟังเอาจากงานก็รู้แล้วครับ

        งานอัลบั้ม Birdy ได้ออกมาในปี 2011 และก็มีเพลงที่โด่งดังด้วย ซึ่งเพลงแรกที่จะแนะนำ ก็เป็นเพลงที่ผมฟังแล้วปิ๊งตั้งแต่ครั้งแรก ก่อนที่จะรู้ข้อมูลอีก นั่นคือ Skinny Love ที่เป็นงานเก่าของ Bon Iver แต่ เธอเอากลับมาทำชนิดที่เรียกว่า เหมือนปลุกวิญญาณนกฟินิกส์เลยเพราะมันกลับมาเกิดใหม่แบบเฉิดฉายมากๆ  เพลงนี้ก็ไต่ชาร์ทกระจายในฐานะโคฟเวอร์แทร็คที่มียอดวิวพุ่งกระฉูดปรู๊ดๆ แตะเพดานระดับ20กว่าล้านวิวเลยทีเดียว   (เขียนมาจนถึงตอนนี้เพิ่งนึกได้ว่าลืมบอกชื่อจริงเธอ เธอคือ Jasmine van den Bogaerde ผู้ มีบ้านเกิดอยู่แถว Lymington ที่อังกฤษนั่นเอง) เพลงนี้เด็ดจริงๆด้วยที่ทำให้เราๆลืมเวอร์ชั่นเก่าไปเลยเพราะเสียงเธอมันติด ตรึงมาก ด้วยเอกลักษณ์ของเนื้อเสียงและเทคนิคการร้อง  รวมถึงลูกคอเธอ  พร้อมด้วยเปียโนหม่นๆ  มันดาร์คมากๆครับ   ชอบกรูฟของเพลงนี้  รู้สึกว่ามันหนักแน่นและเข้มแข็งกว่าเพลงอื่นๆในอัลบั้มมากๆ

 

         
        People help the people เพลงนี้ไม่พูดถึงไม่ได้ด้วยจุดเด่นของท่อนฮุค  “ผี..ฮี้เพิ่ลลล”  แน่นอนว่า ดนตรีก็ยังคงเป็นไลน์เปียโนดิบๆโล่งๆ บวกกับเสียงร้องที่เพราะ แต่หม่นดาร์คผสมปนเปกันอยู่  มันได้อารมณ์ที่ว่างเปล่าอยู่กลางท้องทะเลแห่งห้วงอารมณ์ที่หาทางออกไม่ได้   .. ก็เพราะอย่างที่บอกละครับ  ผมยังไม่ค่อยอยากเชื่ออยู่ดีว่า เด็ก16จะทำงานศิลปะที่สื่อสารอารมณ์เพลงได้ดีขนาดนี้ได้ยังไง  เพลงมีจุดเด่นให้จำดังนั้นเพลงนี้ก็ไม่ควรพลาด ด้วยเมโลดี้ด้วย และองค์ประกอบอื่นๆ

 

       

         White Winter Hymnal เพลงนี้มีความเด่นในเรื่องของการไล่ระดับคีย์  ไล่โน้ตและเมโลดี้กรูฟซ้ำๆกันในเพลง  เหมือนหนังอะไรสักอย่างที่ฉายภาพซ้ำจนเข้าไปในสมองส่วนจิตใต้สำนึกเลย  เป็นหนังภาพนัวร์ๆ หม่นๆ (หม่นตลอดรายการ!!!)  เพลงนี้เด่นที่เรื่องเมโลดี้ดนตรีอย่างที่บอกครับ ต้องฟัง เหมือนไล่ระดับอารมณ์คนฟัง เหมือนบิ๊วขึ้นที่สูงเรื่อยๆ เรื่อยๆด้วยล่ะ / 1901  เพลงนี้เป็นโฟล์คชัดกว่าเพลงอื่นหน่อย  ฟังแล้วก็นึกย้อนไปถึงรุ่น Didoนู้นเลย   เพลงนี้เด่นที่เมโลดี้ขึ้นๆลงๆ แบบหม่นๆ การเอื้อนด้วยการโปรเกรสแบบหม่นหมอง ขึ้นลง ๆ แบบนี้  มันเป็นสไตล์ของรุ่นใหญ่ชัดๆ เพลงโตเกินตัวนักร้องอย่างแรง  ซึ่งผมถือว่ามันเป็นเรื่อง miracle อย่างหนึ่งสำหรับคนฟังดนตรีนะ  และท่อนฮุคที่น่าจะติดหูอยู่เหมือนกันด้วยการย้ำกรูฟเดิมๆให้ลึกลงไปอีก

 

       

 
        หลายๆคนอาจจะสนใจเพลง Shelter แต่ผมไม่แฮะ ไม่ปิ๊งเลย  แต่ปิ๊งอีกเพลงมากกว่านั่นคือ I’ll never forget you ซึ่ง นี่เป็นแทร็คที่ผมสนใจมากที่สุดในชุดนี้ในแง่ของ ความง่ายในการเสพ  ซึ่ง มันคงเป็นการเลือกที่รักมักที่ชังของผมเอง แต่รู้สึกว่า เพลงนี้มันมี pattern กับจุดเด่นที่เป็นป็อปเยอะกว่าเพลงอื่นหน่อย  ทั้งๆที่ดนตรีมันก็มีแต่เปียโนกับเสียงร้องเหมือนเดิม แถมสปีดโคตรช้า  แต่พอได้ยินเสียง”ลม” ของน้องที่ใช้ร้องในเพลงนี้  พลันนึกแว้บถึงปาล์มมี่  และลองเงี่ยหูฟังดู  โห .. เพลงนี้ใช่มากๆ โดยเฉพาะท่อนฮุค ขึ้นเสียงสูงตรงนี้   ได้เสพเนื้อเสียงของน้องเค้าเต็มๆ  เป็นคนที่ร้องขึ้นเฮดโทนได้เพราะมากๆ  หลงรักเลยเพลงนี้   ท่อนฮุคเมโลดี้จำง่าย ร้องตามง่าย  เพลงนี้ให้คะแนนเยอะกว่าชาวบ้านเลย
 

 

        ปิดท้ายด้วย Comforting Sounds ซึ่งเพลงนี้ไม่ค่อยมีคนรู้จักนะ แต่ผมเล็งเห็นอะไรบางอย่างในนี้ นั่นก็คือ ความยาวระดับลืมโลกของมัน เฉียด9นาที   แต่เป็น 9นาทีที่ทรงพลังของการบรรเลงดนตรีที่โชว์ศักยภาพทางอารมณ์ออกมาแบบถึงขีดสุด เหมือนนั่งฟังเพลงบรรเลง เพลงคลาสสิคดีๆเพลงหนึ่ง   ที่สอดแทรกอยู่ในงานของ Birdy จริงๆ  ต้องนั่งฟังครับ เพลินมาก  ทรงพลังมากๆ  ไม่ได้ในแง่ของ ความอลังการ  แต่ในแง่ของอารมณ์ที่มัน Big มัน powerful จริงๆ

 

 
       สุดท้ายนี้แล้ว สำหรับนักร้องที่ชื่อไม่ได้แปลกอะไร อย่าง Birdy  ผม ว่าทุกคนคงต้องหันมามองทางนี้ได้แล้วในฐานะ ตัวแม่จูเนียร์ที่รอขึ้นแท่นต่อจาก ลานนา อะเดล  หรือรวมไปถึงคนที่ไม่เกี่ยวข้องเลยอย่าง สวิฟท์ ก็ต้องหันมาชายตามองสาวคนนี้บ้างแหละ  ถ้าคิดว่าจะเรื่องเสียงไม่สู้  ระวังน้องเค้าแซงนะครับ เพราะBirdyนี่  ก็หน้าตาน่ารักไม่ใช่เล่น เป็นฝรั่งso cute ผมทอง ตัวเล็กๆ ขาวๆ  ทำเป็นตลกๆไปมีคนหลงรักนักร้องคนนี้เยอะใช่ย่อยด้วยวัยขบเผาะเป๊าะๆ..  แต่งานเพลงนี่ .. ระดับที่ผมเรียกได้ว่า Artist ชั้นยอดอีกคนในวงการเพลงของโลกเลย   ด้วยแนวดนตรีที่ยิ่งใหญ่เกินตัว  ด้วยวัยแค่ 16ปี  วงการเพลงร้อนๆหนาวๆกันแน่ครับ