แล้วองค์ประกอบสำคัญที่จะถ่ายทอดความหรูหราของผู้คนในยุค 1930ให้มีชีวิตชีวาได้คือการกำกับภาพซึ่งถือเป็นครั้งแรกของวู้ดดี้ อัลเลนที่ร่วมงานกับ วิตตอริโอ สโตราโร ผู้กำกับภาพเจ้าของ 3 รางวัลออสการ์จาก Apocalypse Now (1979), Reds (1981) และ The Last Emperor (1987) “ผมคิดว่าการกำกับภาพเป็นสิ่งสำคัญมากๆในการเล่าเรื่อง แล้ววิตตอริโอเป็นศิลปินมือฉกาจจริงๆ” ผู้กำกับกล่าวชม และในการทำงานร่วมกันครั้งแรก พวกเขาเลือกถ่ายทำหนังด้วยกล้องดิจิตอลซึ่งสโตราโรเคยทดลองมานานหลายปี แล้วเขารู้สึกว่าเทคโนโลยีเหล่านี้ช่วยยกระดับที่ทำให้ผลออกมาเป็นที่พึงพอใจ การกำกับภาพในหนังเรื่องนี้จะแบ่งเป็น 3 ส่วนที่ให้บรรยากาศที่แตกต่างกัน “บรรยากาศในย่านบร็องซ์จะค่อนข้างแห้งๆเย็นๆ เกือบเหมือนแสงตอนเย็นในฤดูหนาว  แต่ในลอสแองเจลิสจะแตกต่างกันสิ้นเชิง บรรยากาศที่ฮอลลีวูดก็จะมีแม่สีที่เข้มข้นเป็นส่วนประกอบในสีส่วนรวมโทนอบอุ่น ให้ความรู้สึกจัดจ้าน แล้วหลังจากบ๊อบบี้กลับสู่นิวยอร์ก ทุกอย่างก็จะสดใสมากกว่าเดิมและมีสีสันมากขึ้นโดยเฉพาะฉากไนท์คลับ ขณะที่หนังกำลังดำเนินเรื่อง หนังมีการถ่วงดุลอำนาจขององค์ประกอบทางด้านภาพระหว่างเมือง 2 เมือง นั่นเป็นสิ่งที่ผมชอบเพิ่มเติมลงไปในหนัง มันค่อนข้างแตกต่างกันทางด้านภาพในช่วงแรก แต่ยิ่งใกล้ชิดทีละขั้นๆ ก็พบว่าทั้งสองแห่งมันชื่อมโยงซึ่งกันและกัน” ผู้กำกับภาพเจ้าของ 3 ออสการ์กล่าว

     ขณะที่หนังเรื่องนี้ส่วนใหญ่ถ่ายภาพออกมาในรูปแบบมุมกว้างเพื่อเหมาะสมสำหรับหนังย้อนยุค สโตราโรและอัลเลนตัดสินใจใช้กล้องสเตดิแคมเมื่อตัวละครผู้บรรยายเริ่มปริปาก “ตัวละครผู้บรรยายไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของช่วงเวลาใดช่วงหนึ่ง ยุคใดยุคหนึ่ง หรือสถานที่ใดที่หนึ่ง ตัวละครตัวนั้นเป็นสิ่งนามธรรมสมบูรณ์แบบจริงๆ ดังนั้นเมื่อผู้บรรยายเริ่มเล่าเรื่องราว เรารู้สึกว่าตัวละครตัวนั้นควรมีมุมมองเป็นของตนเอง เราจึงตัดสินใจใช้กล้องสเตดิแคมซึ่งเป็นโอกาสที่ดีเยี่ยมเพื่อเสริมเรื่องราวรอบตัวละครได้มากกว่าและมีอิสระได้มากกว่าในการเล่าเรื่องสอดคล้องกับตัวหนังเอง” สโตราโรกล่าว